صادر کننده ( Issuer ) در حوزههای مختلف اقتصادی به شرکتها یا اشخاصی گفته میشود که ارز یا سکه اولیه را در بازارهای آزاد عرضه میکنند. در فضاهای تجاری سنتی، بانکهای مرکزی و البته دولت کشورها به عنوان صادر کننده ( Issuer ) ارزهای سنتی، طلا و سکه شناخته میشوند؛ اما در حوزه ارزهای دیجیتال این اشخاص و شرکتها دیگر بانکها و یا نهادهای دولتی نیستند بلکه به نوعی ماینرها و شرکتهای عرضهکننده اولیه، صادر کننده ( Issuer ) به حساب میروند.
ارزهای رمزپایه به صورت کلی به دو شکل عرضه میشوند، یک حالت از طریق استخراج و بر پایه پروتکل اثبات کار ( Proof of Work ) و یک حالت هم از طریق خرید مستقیم و بر پایه سیستم اثبات سهام ( Proof of Stack )؛ از همین رو در شبکههای معاملاتی ارزهای دیجیتال یا ماینرها صادر کننده ( Issuer ) هستند یا شرکتهای عرضهکننده اولیه. به عنوان مثال در شبکه بلاک چین ( BlockChain ) بیت کوین ( BitCoin ) یا مونرو ( Monero )، صادر کننده ( Issuer ) کسانی هستند که از طریق سیستمهای ماینینگ ( Mining )، ارز را استخراج کرده و به بازار تزریق میکنند. در این حالت هر چه عرضه ارز به شبکه و بازار کاهش پیدا کند، قیمت ارز استخراج شده افزایش پیدا خواهد کرد؛ از همین رو در پروتکل اثبات کار ( Proof of Work )، ماینرها یا همان صادر کننده ( Issuer ) نقش مستقیم در قیمت توکنهای عرضه شده دارند. اما در سیستمهای اثبات سهام ( Proof of Stack ) نقش صادر کننده ( Issuer ) کمی پیچیدهتر است. در این سیستمها قیمت توکنهای عرضه شده از سوی شرکت سازنده به صورت مستقیم با ارزش خود شرکت در ارتباط است. به نوعی هر توکن منتشر شده، یک بخشی از سهام شرکت سازنده ارز به حساب میرود؛ از همین رو میزان اعتبار و فعالیت کمپانی صادر کننده ارز دیجیتال با قیمت توکنهای موجود در بازار ارتباط مستقیم دارد. بسیاری از ارزهای دیجیتالی همچون ریپل ( XRP ) و استلار ( Stellar ) از پروتکل اثبات سهام ( Proof of Stack ) برای انتشار در بازار استفاده میکنند که در این صورت خود شرکت نقش صادر کننده ( Issuer ) را ایفا میکند.