بر روی کارت‌های بین المللی، چندین لوگو و علامت وجود دارد. این علامت‌ها ممکن است مربوط به بانک صادر کننده کارت (مانند Chase یا Capital One)، شرکت حامی (Sponsor) کارت (مانند هواپیمایی امارات یا هتل هیلتون) و غیره باشد. یکی از این علامت‌ها، مربوط به شبکه پرداخت است که کارت به آن تعلق دارد، مانند ویزا، مسترکارت، آمریکن اکسپرس (American Express) یا دسکاور (Discover).

مسترکارت و ویزا رایج‌ترین شبکه‌های پرداخت هستند که اکثر کاربران تفاوتی بین آن‌های نمی‌بینند. درحالیکه اکثر درگاه‌های پرداخت هر دوی آن‌ها را قبول می‌کنند، تفاوت‌هایی بین این دو کارت وجود دارد.

پذیرش

ویزا شبکه‌ای متشکل از بیش از 28 میلیون درگاه پرداخت و 2 میلیون دستگاه خودپرداز در 200 کشور و منطقه دنیا دارد. مسترکارت بیش از 30 میلیون درگاه پرداخت دارد. با این حال، کمتر پیش می‌آید که کسی با درگاه پرداختی مواجه شود که فقط یکی از این دو کارت را بپذیرد. به عنوان مثال، یکی از شرکت‌های خدماتی کانادایی، از جمله مواردی است که فقط ویزا را پذیرش می‌کند و به آن برخورد کرده‌ایم.

مزایا

هم ویزا و هم مسترکارت، مزایایی برای مشتریان دارند، ولی این مزایا بستگی با کارت مشتری دارد. کارت‌های مختلف مزایای متفاوتی دارند، درحالیکه ممکن است هر دو برای یک شبکه پرداخت باشند.

برای مثال، تفاوت زیادی بین پوشش خدمات اجاره ماشین بین کارت‌های استاندارد ویزا و کارت‌های امضا وجود دارد.

در مورد مسترکارت نیز این خدمات برای سطوح مختلف کارت‌ها متفاوت است که مشتری می‌تواند با توجه به نیاز خود به خدمات مختلف، بین این دو شبکه پرداخت و نوع کارت‌های آن‌ها انتخاب کند.

امکانات پرداخت

از نظر امکانات پرداخت، هر دو شبکه خدمات مشابهی ارائه می‌دهند و تفاوت‌هایی که ممکن است در کارت‌های مختلف مشاهده شود، مربوط به محدودیت‌های بانک صادر کننده کارت می‌باشد.

جمع‌بندی

در نهایت، می‌توان نتیجه گرفت که تفاوت زیادی بین مسترکارت و ویزا وجود ندارد و مشتریان در صورتی‌که قصد استفاده از خدمات تخفیفی کارت‌ها را نداشته باشند و هدف آن‌ها فقط پرداخت وجه باشد، می‌توانند از هر یک از این دو کارت استفاده نمایند.